دوشنبه، نم نم باران، چهارم بهمن درخت های معطل؛ فضای پارک، و من
که فکر می کنم امروز پیرتر شده است غروب خیس و مه آلود و خسته ی لندن
از آشنایی با شکسپیر پی بردم به عمق مسأله ای از نبودن و بودن
نبودن تو و این ذهن های ماشینی نبودن تو و آمار خودکشی کردن
دلم برای ضریح تو تنگ تر شده است برای صحن حرم زیر لب غزل خواندن
برای سادگی کودکانه ی مشهد برای سینه زدن ها، رضا رضا گفتن
مرور می کنم آن داستان آهو را تو را درست زمان به او امان دادن
سه شنبه سوم اسفند پای قفل ضریح هوای برفی مشهد، فضای صحن وَ من...